امیرعبداللهیان: تبعات منفی رفتارهای احساسی برای اروپا هزینه زاست
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۲۷۷۷
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، حسین امیرعبداللهیان در بیست و ششمین نشست شورای وزیران خارجه سازمان همکاری اقتصادی (اکو) تاکید کرد: بی تردید تبعات منفی رفتارهای احساسی برای اروپا هزینه زا می باشد و لذا مسیر درست، تمرکز بر دیپلماسی، تعامل سازنده و عقلانیت است.
متن کامل سخنرانی او در این نشست بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
برادر عزیزم جناب آقای بختیار سعیدوف، وزیر محترم امور خارجه جمهوری ازبکستان
همکاران محترم، عالیجنابان، خانمها و آقایان.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سلام علیکم.
در ابتدا لازم میدانم خرسندی خود و هیات همراه را از حضور در نشست شورای وزیران اکو ابراز نمایم. از دولتِ دوست و ملت عزیز ازبکستان بواسطه مهمان نوازی گرم و میزبانیِ این نشست در شهر زیبای تاشکند سپاسگزاری میکنم. ریاستِ جمهوری آذربایجان بر سازمان اکو در سال ۲۰۲۳ را به برادر عزیزم جناب آقای جیحون بایرامف تبریک عرض مینمایم و از دبیرکل محترم جناب آقای خسرو ناظری و همکاران ایشان بواسطه تلاشهای موثر در پیشبرد امور و نیز آماده سازی این نشست تشکر میکنم.
حضار گرامی.
سه دهه از تلاش ۱۰ کشور برای همگرایی منطقهای در این پهنه تاریخی و تمدنی گذشته است و بسترهای ارزشمندی برای همکاری منطقهای شکل گرفته است هرچند کماکان فاصله قابل توجهی میان دستاوردها و ظرفیتهای واقعی منطقه اکو به چشم میخورد. اینجانب در مراسمی که به مناسبت سی امین سالگرد پیوستن ۷ عضو جدید به سازمان همکاری اقتصادی در ۱۱ دسامبر در تهران برگزار شد تصریح کردم سازمان اکو میتواند الگوهای موفقی در همکاریهای جنوب-جنوب؛ همکاری مابین کشورهای محصور در خشکی و کشورهای ترانزیت؛ همکاری مابین کشورهای تولید کننده و مصرف کننده انرژی، همکاریهای مردم-محور بویژه در حوزه گردشگری؛ همکاریهای علمی و دانشگاهی؛ و همکاریهای فنآورانه و نوآورانه ارائه نماید. براین باوریم که ارزشها و میراث مشترک غنی فرهنگی، مذهبی و آئینی کشورهای عضو بن مایهای قوی جهت چنین چشم انداز روشنی در منطقه است.
تحولات سالهای اخیر در جهان و تاثیرات آن بر منطقه ما ضرورت همگرایی و همسویی مابین کشورهای منطقه را دوچندان کرده است. کوید ۱۹ و آثار مخرب آن و نیز بحرانهای اخیر امنیت غذایی و امنیت انرژی در جهان به روشنی آسیب پذیری کشورهای مختلف، صرفنظر از حجم اقتصادی آنها، را نمایان ساخت؛ لذا برای همه کشورهای جهان و منطقه، تقویت تاب آوری در مقابل شوکهای احتمالی در آینده، نه یک انتخاب که یک ضرورت است. البته در تحقق این تاب آوری یکی انتخابهای موجود، همکاریهای جمعی در قالب سازو کارهای چندجانبه است. سازمان اکو و بنیانهایی که در این سی سال بوجود آورده است میتواند اولین انتخاب برای همکاری در این راستا باشد. مایلم به چند نکته در این زمینه اشاره نمایم:
تاب آوری از طریق تجارت
اکو باید ارتقا دهنده تجارت درون- منطقهای مابین اعضا باشد. تاکنون کمتر چنین بوده است و تجارت فی مابین اعضا، حمایت کافی را از سازوکارهای تجاریِ اکو دریافت نکرده است. پیشنهاد میکنم و درخواست میکنم همه اعضا، و نه فقط ۵ کشور عضو موافقتنامه تجاری اکوتا، از شروع مذاکرات برای آزاد سازی تجاری در سطح منطقه حمایت نمایند و در آن مشارکت کنند.
تاب آوری از طریق مواصلات
مواصلات و حمل نقل یکی از پیشرانههای همگرائی و توسعه جمعی و شکوفائی هر چه بیشتر ظرفیتهای اقتصادی منطقه در سالهای پیشِ رو میباشد. اکو به عنوان یک منطقه، خود یک مسیر ترانزیتی برای اتصال مناطق پیرامونی شامل شرق و جنوب آسیا، اروپای شمالی و شرقی، و جنوب خلیج فارس میباشد.
تاب آوری از طریق انرژی
بحران امنیت انرژی جاری در جهان و منطقه به وضوح آسیب پذیری کشورهای مصرف کننده انرژی نسبت به شوکهای غیرمنتظره را عیان ساخت. تغییرات اقلیمی و سرمای زمستانی اخیر نیز آسیب پذیری برخی کشورهای تولیدکننده انرژی را گوشزد نمود. منطقه اکو میتواند به الگویی از مشارکت مابین کشورهای تولید کننده و کشورهای مصرف کننده انرژی تبدیل شود. بی تردید، مشارکت در حوزه گاز و حوزه برق از اولویتهای اکو در این راستاست. مایلم به ابتکار ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان "گاز در خدمت بازیابی اقتصاد جهانی پس از کووید" اشاره کنم که در مجمع کشورهای صادر کننده گاز ارائه گردید. این ابتکار میتواند مبنایی برای مشارکت در منطقه اکو نیز باشد.
تاب آوری از طریق نوآوری و فنآوریهای نو:
اکو بیش از پیش نیازمند سرمایه گذاری درحوزه فنآوریهای نو، صنایع دانش بنیان و دیجیتالی کردن فعالیتهای اقتصادی است. جمهوری اسلامی ایران آماده است دستاوردهای خود در حوزههای دانش بنیان را با کشورهای عضو اکو به مشارکت گذارد.
تاب آوری از طریق پیوستگی حداکثری:
ما همواره از ابتکارات و پیشنهاداتی که به تقویت نقش و جایگاه اکو در توسعه اقتصادی کشورهای عضو منجر شود استقبال کرده ایم. در این راستا، "تقویت احساس تعلق به اکو" در نزد بخشهای خصوصی و دولتی و نیز نخبگان کشورهای عضو و بالاتراز همه در نزد مردم منطقه بسیار کلیدی است. همچنین نیازمند حضور همه۱۰ کشور عضو در سازوکارها و ترتیبات همکاریِ اکو هستیم. این مهم میتواند، و باید، یکی از دست آوردهای دهه چهارم باشد. در همین نشست وزرا ایجاد دو سازوکار جدید همکاری شامل تاسیس "مرکز منطقهای مدیریت ریسک بلایای طبیعی اکو" در جمهوری ایران و "مرکز انرژیهای پاک اکو" در جمهوری آذربایجان در دستورکار میباشد و انتظار درایم همه اعضا از ایجاد آنها حمایت نموده به آنها بپیوندند.
افغانستان
افغانستان یک عضو بسیار مهم و بخشی از خانواده بزرگ اکو میباشد. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهای اصلی در طراحی و تصویب " سیاست حمایتی اکو برای افغانستان" بوده و همواره از ضرورت اجرای کامل و موثر آن حمایت نموده است. این حمایت علاوه بر کمکهای دوجانبه برای رفع مشکلات مردم نجیب افغانستان و جلوگیری از بحرانهای انسانی میباشد.
بی تردید، ایجاد یک دولت فراگیر در افغانستان نه تنها میتواند به برنامههای کمک رسانی و نیز بازسازی کشور یاری رساند بلکه تهدیدهای ناشی از عملیات تروریستی، آوارگان و قاچاق مواد مخدر برای منطقه را کاهش خواهد داد.
ما اقدام هیات حاکمه افغانستان در محروم کردن زنان و دختران از تحصیل را، اقدامی در تعارض با تعالیم دین رحمانی اسلام میدانیم و نگرانی عمیق خود را از آن اعلام میداریم.
جناب آقای رئیس، همکاران محترم.
جمهوری اسلامی ایران علاوه بر رویکردهای مسئولانه در چارچوبهای منطقه ای، در عرصههای جهانی نیز به تعهدات خود پایبند میباشد. از جمله، در چارچوب مبانی و اصول ملی و اسلامی، قانون اساسی و تعهدات بین المللی، توجه به موضوعات حقوق بشری در زمره اولویتهای جمهوری اسلامی ایران است و همواره از گفتگو در چارچوب احترام متقابل و از تعامل معنادار با شرکای جدی استقبال کرده و میکند.
در ابتکارات و برنامههای جهانی و منطقهای برای مواجهه با چالشهای زیست محیطی و تغییر آب هوا و آثار آنها از جمله بر منابع آبی و وقوع بلایای طبیعی فعالانه و مسئولانه حضور داریم. مدیریت آب در داخل و همکاری با کشورهای منطقه در ارتباط با رودخانههای مشترک و نیز مقابله با ریشهها و آثار طوفانهای گرد و غبار از جمله حوزههایی هستند که به آنها اهتمام داریم. در سال ۲۰۲۲ اجلاس منطقهای در سطح وزراء محیط زیست در تهران با هدف تدوین کنوانسیون منطقهای برگزار شد. درصدد هستیم اجلاس بین المللی گرد و غبار را براساس قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار نمائیم.
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر پایه دکترین سیاست خارجی متوازن، تعامل و همکاری با جهان و عدم مداخله در امور داخلی استوار است. صدور قطعنامه مداخله جویانه و نامتعارف پارلمان اروپا را قویا محکوم میکنیم. بی تردید تبعات منفی چنین رفتارهای احساسی برای اروپا هزینه زا میباشد و لذا مسیر درست، تمرکز بر دیپلماسی، تعامل سازنده و عقلانیت است.
حضار ارجمند
جمهوری اسلامی ایران رفتار اهانت آمیز نسبت به مقدسات ادیان الهی به ویژه اهانت به ساحت مقدس قرآن کریم و حمایت دولتهای غربی از آن تحت عنوان آزادی بیان را به هیچ وجه قابل قبول ندانسته و آن را شدیدا محکوم میکند.
در پایان لازم میدانم از دبیرکل محترم اکو و همکارانشان در دبیرخانه بواسطه تلاش برای اجرایی کردن برنامههای سازمان اکو تشکر کنم و بار دیگر حمایت جمهوری اسلامی ایران از سازمان اکو را اعلام میدارم.
از توجه شما متشکرم
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: وزارت امورخارجه تاشکند تحریم جمهوری اسلامی ایران تاب آوری از طریق مابین کشور کشور های عضو کننده انرژی سازمان اکو جناب آقای منطقه ای بی تردید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۲۷۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبلیغات منفی رسانههای غرب درباره فتح فاو توسط ایران
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: کتاب «سفیر انقلاب؛ خاطرات سفرای جمهوری اسلامی ایران در دهه اول انقلاب اسلامی» نوشته اللهکرم مشتاقی بهمنماه ۱۴۰۲ توسط انتشارات ایران منتشر و راهی بازار نشر شد. اینکتاب دربرگیرنده خاطرات ۱۰ سفیر جمهوری اسلامی ایران در دهه اول انقلاب است و شرایط سفارتخانههای ایران در آنبرهه زمانی را تصویر میکند. اینتصاویر چالشها و دشمنیهای خارجی جمهوری اسلامی ایران را هم در مقطع زمانی مورد اشاره نشان میدهند.
سفیرانی که خاطراتشان در اینکتاب ثبت و ضبط شده به اینترتیباند: حسن زمانی سفیر ایران در فرانسه، علی اکبر فرازی سفیر ایران در مجارستان، بهمن حسینپور سفیر ایران در تانزانیا و اتیوپی، احمد اجللوئیان سفیر ایران در رومانی و یونان، سیدجلال ساداتیان سفیر ایران در انگلستان، سیدرضا حاج زرگرباشی سفیر ایران در بلغارستان و نیکاراگوئه، سید محمدباقر سخایی سفیر ایران در دبی و قطر، رضا سعیدمحمدی سفیر ایران در کره شمالی، احمد دستمالچیان سفیر ایران در لبنان و محمود موحدی سفیر ایران در برزیل.
تا بهحال چهارقسمت در مرور و معرفی خاطرات سفرای حاضر در اینکتاب در مهر منتشر شده که در پیوندهای زیر قابل دسترسی و مطالعهاند؛
* «خاطره برگزاری مراسم نوروز توسط سفارت ایران در لندن / میگفتند فکر میکردیم سفارت شکنجهگاه دارد»
* «روایت ناکامی ضدانقلاب در بهمن ۶۳ از حمله به سفارت ایران در لندن»
* «خاطره فشار فرانسه به زنان ایرانی برای استفاده از عکسهای بیحجاب»
* «شروع کار سفارت در هتل و مذاکرات سفیر برای خرید جنگنده از اتیوپی»
در ادامه قسمت پنجم مرور کتاب «خاطرات سفیر» را میخوانیم؛
* قدم رو به جلوی بلغارستان برای نشاندادن حسن نیت به جمهوری اسلامی
سیدرضا حاجزرگرباشی از شهریور ۱۳۶۳ تا ۶۹ سفیر ایران در بلغارستان و نیکاراگوئه بوده است. او هم مانند دیگر راویان کتاب میگوید طی دهه ۱۳۶۰ بهدلیل عدم افتراق زیاد بین سران مملکت، خط و خطوط سیاسی در وزارتخانهها و وزارت امور خارجه رسوخ نکرده بود. نکته پرتکرار دیگر در خاطرات «سفیر انقلاب» که حاجزرگرباشی هم تکرارش میکند، این است که در دهه ۶۰ حال و هوای جبهه و ایثارگری و خدمت خالصانه، بین مسئولان کشور وجود داشت و بهخاطر ۲ دلیل گفتهشده، دهه ۶۰ دههای استثنایی بود.
یکی از خاطرات حاجزرگرباشی از دوران خدمتش، مربوط به دیدارهای او و دیگر سفرا با آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی است. او میگوید در اکثر اینملاقاتها که در دهه ۶۰ و دهههای بعد با آیتالله هاشمی رفسنجانی داشته، اینمساله قابل توجه بوده که هاشمی، مسائل اقتصادی را در اولویت قرار میداد و تسهیل در فروش نفت را از سفرا میخواست.
دستگاههای جاسوسی برای موید تور جنسی پهن کرده بودند اما او ضمن امتناع از پذیرش اینمساله، در اعتراض به پهنکردن دام مورد اشاره، سفر خود را نیمهتمام گذاشت. به اینترتیب بهخاطر اینرفتار دیپلمات ایرانی، قراردادی که قرار بود با مبلغ ۲۲۰ میلیوندلار انجام شود، با ۱۸۰ میلیوندلار منعقد شدسفیر پیشین ایران در بلغارستان میگوید اینکشور که روزگاری، مهد کمونیستهای اپوزیسیون بود، برای نشاندادن حسن نیت به ایران و برای برقراری روابط بهتر، اجازه فعالیتهای ضدانقلابی علیه جمهوری اسلامی را از آنها سلب کرد. ضمن روایت همینمساله است که صحبت از محسن رفیقدوست وزیر وقت سپاه میشود و حاجزرگرباشی میگوید رفیقدوست و معاون وزیر دفاع، در سالهای جنگ چندمرتبه به بلغارستان سفر کرده و خریدهای مهمی انجام دادند. یکی از خاطرات جالب سفیر پیشین ایران در بلغارستان درباره یکی از همینسفرهاکه امیر موید از مقامات وزارت دفاع در آن حضور داشته و برای یکمعامله نظامی به بلغارستان رفته است. حاجزرگرباشی میگوید دستگاههای جاسوسی برای موید تور جنسی پهن کرده بودند اما او که مردی مومن و متدین بود، ضمن امتناع از پذیرش اینمساله، در اعتراض به پهنکردن دام مورد اشاره، سفر خود را نیمهتمام گذاشت و به ایران برگشت. به اینترتیب بهخاطر اینرفتار دیپلمات ایرانی، قراردادی که قرار بود با مبلغ ۲۲۰ میلیوندلار انجام شود، با ۱۸۰ میلیوندلار منعقد شد.
* افتادن بین معرکه آشوبگران و مارگزیدگی آقای سفیر
پس از بلغارستان، محل ماموریت بعدی حاجزرگرباشی، نیکاراگوئه بوده که محرومیتها و محدودیتهای زیادی داشته است. یکی از خاطرات اینسفیر جمهوری اسلامی ایران در کشور یادشده، وجود گزندگان و مشکل ماگزیدگی است که برای او پیش آمد. در خاطرهای دیگر، حاجزرگرباشی، روزی در خیابان، خود را بین درگیری دو گروه ساندنیستها و کنتراها میبیند که بهواسطه تبحر راننده محلی، موفق میشود از معرکه بیرون آمده و جان سالم در ببرد.
* عشق وزیر فرهنگ نیکاراگوئه به امام خمینی
سیدرضا حاجزرگرباشی در خاطرات خود از ماموریت نیکاراگوئه از ارنستو کاردینال مارتینز وزیر فرهنگ اینکشور نام برده و از عشق و علاقه زیادش به امام خمینی گفته است. اینفرد سهبار در دوران حیات امام با ایشان در پاریس و تهران ملاقات کرد و هنگام رحلت امام خمینی نیز به سفارت ایران در نیکاراگوئه رفته و ضمن گریه شدید، قاب عکس امام را بوسید. ارنستو کاردینال مارتینز تا لحظه مرگ در سال ۲۰۲۰ بهعنوان یکی از علاقهمندان امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران در آمریکای لاتین شناخته میشد.
یکی دیگر از خاطرات سفیر پیشین ایران در نیکاراگوئه از اینکشور، درباره یکی از شهروندان السالوادور در ماناگوا است که سال ۱۳۶۷ رادیویی را بهنام جمهوری اسلامی ایران راهاندازی و شروع به پخش برنامه بهزبان اسپانیایی کرد. اینشخص براثر مطالعه کتابهای شهید مطهری مسلمان شد و جمعیتی حدود ۵۰ هزار نفر را همزمان به دین اسلام سوق داد و مسلمان کرد.
* دستهبندی مردمان کشورهای خلیجی بهروایت مقام اماراتی
سید محمدباقر سخایی از اردیبهشت ۱۳۶۳ تا تیر ۶۹ در دبی و قطر عهدهدار سفارت جمهوری اسلامی ایران بوده است. مواجهه اول او با ساکنان دبی به ایننتیجه و جمعبندی منجر شده که «برای برخی از اهالی امارات، ایران یک همسایه بزرگ، پر جاذبه و از نظر پزشکی بهخصوص چشمپزشکی قوی بود که هم به لحاظ نزدیکی و هم به لحاظ ارزانی در منطقه حرف اول را میزد. جمهوری اسلامی ایران مخصوصا شیراز محل مناسبی برای حضور اماراتیها و کل اهالی منطقه برای مراجعات پزشکی بود.» (صفحه ۳۱۱)
یکی دیگر از جمعبندیها و نتایج مشاهدات اینسفیر جمهوری اسلامی ایران، درباره روانشناسی مردمان حاشیه خیلج فارس است. سخایی میگوید هنگام پایان ماموریتش و خداحافظی از دبی، یکی از مقامات اماراتی به او گفته «کشورهای خلیجی دو دستهاند؛ ما و عمانیها صمیمی، گرم و صادقیم اما کویتیها، سعودیها و قطریها بدبین، متکبر و سرد هستند.» (صفحه ۳۱۴ به ۳۱۵)
اگر کسی در صحبتهای خود به وسعت کم و کوچکبودن قطر اشاره میکرد بسیار ناراحت میشدند و آن را تحقیرآمیز و توهین تلقی میکردند. گاهی طرف قطری میگفت برخی ایرانیها چنان با ما رفتار میکنند و حرف میزنند که گویی وسعت کم قطر به معنی فکر محدود و معلومات کم ما از جهان هستی استسخایی در سالهای دهه ۶۰ و دفاع مقدس در قطر حضور داشته و اولینسفیر جمهوری اسلامی ایران در اینکشور محسوب میشود، میگوید کشورهای عربی بهدلیل فضای متشنجی که رسانههای غربی ایجاد کرده بودند، تصور میکردند فتح فاو توسط ایران مقدمهای برای حضور جمهوری اسلامی در خاک آنها خواهد بود. او همچنین میگوید در سهچهارماه ابتدایی ماموریتش، همیشه دو نفر مسلح بهصورت مثلا نامحسوس همهجا او را تعقیب میکردند که ماموران حکومتی قطر بودند. او روایت جالبی از خلق و خو و رسم و رسومات اخلاقی مردم قطر دارد:
«در مهمانیها اگر یکمهمان خارجی طبق سنت آنها با دست غذا میخورد، بسیار خوشحال میشدند و آن را نشانه احترام به خود میدانستند. یا مثلا استفاده از تسبیح کهربا را نشانهای از دوستی و صمیمیت طرف مقابل با خود میپنداشتند. از سوی دیگر، اگر کسی در صحبتهای خود به وسعت کم و کوچکبودن قطر اشاره میکرد بسیار ناراحت میشدند و آن را تحقیرآمیز و توهین تلقی میکردند. گاهی طرف قطری میگفت برخی ایرانیها چنان با ما رفتار میکنند و حرف میزنند که گویی وسعت کم قطر به معنی فکر محدود و معلومات کم ما از جهان هستی است!» (صفحه ۳۲۴)
فشار رسانهای، سیاسی و تبلیغات دولت بعثی صدام حسین و متحدان غربی و عربیاش، باعث شکلگیری شرایطی شده بود که طی سالهای دهه ۶۰ کمتر هیات اقتصادیای حاضر میشد از قطر راهی ایران شود و سفرهای تجاری عموما یکطرفه و از ایران به قطر انجام میشدند.
یکی دیگر از خاطرات سخایی از ماموریت در قطر، درباره اطلاعات مردم مذهبی قطر از ایران و اصول اعتقادی کشورمان است. او میگوید تعداد زیادی از مذهبیهای قطر بر اینتصور بودند که ایران شیعه، سایر مذاهب اسلامی را کافر میداند و حتی آنها را مسلمان نمیداند. با اینوجود، سخایی خاطره جالبی از تاثیرگذاریِ آنروزهای جمهوری اسلامی ایران در منطقه دارد. او میگوید «ولیعهد قطر به قدرت نفوذ فرهنگی وسیاسی ایران اشاره میکرد و میگفت عربستان سعودی میلیاردها دلار علیه شما خرج میکند، اما هرکجا وارد میشود میبیند جمهوری اسلامی پیش از او وارد شده است.» (صفحه ۳۲۷)
* ممنوعیت شکار پرندگان در ایران و رقابت شیوخ عرب برای گرفتن ویزا
اولینسفیر جمهوری اسلامی ایران در قطر روایت میکند ممنوعیت شکار پرندگان در ایران باعث شده بود شیوخ عرب برای رسیدن به اینگونه پرندگان، راه سایر کشورهای اطراف مثل افغانستان، پاکستان و ... را در پیش بگیرند. گاهی هم مقامات محلی ایرانی بهویژه در استانهای جنوبی کشور، قانون را به شیوههای گوناگون دور میزدند و شیوخ را برای شکار پرنده دعوت میکردند. اینمساله باعث شده بود موضوع اخذ ویزا برای سفر به ایران برای شیوخ به امری حیثیتی و رقابتی تبدیل میشد.
یکی از مسائل و موضوعات جالب درباره قطرِ دهه ۶۰، این است که بسیاری از مقامات و مدیران اینکشور در آنبرهه سواد خواندن و نوشتن نداشتند و بهواسطه نسبت فامیلی و عشیرهای پستهای حکومتی را اشغال کرده بودند. چون اینکشور با جمعیت اندک و سیاست درونگرایانه خود، نیازی به فعالیت گسترده اقتصادی نداشت و با فروش مقداری نفت و گاز، امور خود را پیش میبرد.
* دعوت شخصی رفیقدوست توسط رهبر کره شمالی
رضا سعیدمحمدی از مرداد ۱۳۶۵ تا ۶۷ سفیر جمهوری اسلامی ایران در کره شمالی بوده است. یکی از مهمترین خاطرات او درباره چرایی و چگونگی خرید موشکی ایران از کره شمالی است. او روایت میکند زمانیکه قذافی در اوج موشکباران ایران از سوی عراق، از ادامه همکاری موشکی با ایران عقبنشینی کرده و ژیروسکوپ موشکهای خود را از ایران خارج کرد، ژیروسکوپ موشکهای خریداری شده از کره شمالی که معمولا با کشتی به ایران حمل میشد و زمان زیادی میبرد تا به ایران برسند، جداگانه با هواپیما به ایران ارسال میشد تا مشکل موشکهای زمین مانده لیبیاییها برطرف شود. محسن رفیقدوست هم که در آنزمان وزیر سپاه بود، گاه برای امضای قرارداد یا پیگیری توافقهای انجامگرفته به کره شمالی سفر و با رهبر کره ملاقات میکرد. سعیدمحمدی روایت میکند، یکبار کیم ایل سونگ رهبر کره شمالی رفیقدوست و هیئت همراهش را شخصا به ضیافت نهار دعوت کرد؛ کاری که در عرف دیپلماتیک مرسوم نیست و معمولا همتای مقام مدعو، میزبانی اینگونه ضیافتها را به عهده میگیرد.
زمانیکه قذافی در اوج موشکباران ایران از سوی عراق، از ادامه همکاری موشکی با ایران عقبنشینی کرده و ژیروسکوپ موشکهای خود را از ایران خارج کرد، ژیروسکوپ موشکهای خریداری شده از کره شمالی که معمولا با کشتی به ایران حمل میشد و زمان زیادی میبرد تا به ایران برسند، جداگانه با هواپیما به ایران ارسال میشد تا مشکل موشکهای زمین مانده لیبیاییها برطرف شودروایت سفرهای رفیقدوست به کره شمالی و چگونگی مقابله ایران با کارشکنی موشکی لیبی پیشتر در قالب پروندههای دیگر در مهر منتشر شدهاند که در پیوندهای زیر قابل دسترسی و مطالعه هستند:
* «وقتی رفیقدوست پیش ژاپنیها تار سبیل گرو گذاشت/قذافی مدعی بود لیبی مسئول ربایش امام موسی صدر نیست»
* «چرا لیبی در کار موشکی ایران کارشکنی کرد و چگونه مستقل شدیم؟»
* مخالفت کره شمالی با فرهنگ برهنگی غرب
سفیر پیشین ایران در کره شمالی میگوید کیم ایل سونگ بهخلاف کره جنوبی بهشدت با ترویج فرهنگ غربی در کره شمالی مخالفت میکرد و از اینرو اجازه ورود مظاهر فرهنگ غرب به کشور را نمیداد. طبق روایتهای رضا سعیدمحمدی، فرهنگ برهنگی در جامعه کره شمالی وجود نداشت و زنان عموما در ملا عام با لباسهای بلند و پوشیده ظاهر میشدند. نکته جالب دیگر درباره اجتماع کره شمالی که در روایتهای سعیدمحمدی وجود دارد، این است که در مشاهداتش در خیابانهای کره شمالی هرگز اینعرف وجود نداشت که دختران و پسران هنگام پیادهروی یا حضور در اماکن عمومی، دست یکدیگر را بگیرند.
* اقبال فیلمهای ایرانی در کره شمالی
سعیدمحمدی میگوید در دوران ماموریتش در کره شمالی، فیلمهای ایرانی در اینکشور طرفداران زیادی داشتند و زمانی که هفته فیلم ایران در اینکشور برپا میشد، سینماها مملو از جمعیت میشدند. او درباره سلیقه سینمایی مردم کره شمالی نیز اینفراز را در خاطراتش دارد: «فیلمهای سینمایی عمدتا تاریخی و حماسی است و از نمایش فیلمهای مستهجن و غیراخلاقی در سینماها خبری نیست.» (صفحه ۳۷۵)
* چرایی رکود فعالیت دیپلماتیک سفارتخانهها
سفیر سابق ایران در کره شمالی در بخشی از خاطراتش، نگاه انتقادی به سیاستهای کاربردی و غیرکاربردی دارد و درباره رکود فعالیت سفارتخانههای ایران میگوید. باور سعیدمحمدی این است که «در حال حاضر، یکی از دلایل رکود فعالیت دیپلماتیک در اغلب سفارتخانههای ما در خارج کشور، همین دستورالعملهای ارسالی از مرکز و ترس سفرا از برخورد مرکز با آنان است. ایندستورالعملها بهظاهر در راستای تامین منافع ملی صادر میشود، اما در حقیقت برخلاف منافع ملی و مانع از تحرک دیپلماتهای ما در سراسر جهان است.» (صفحه ۳۸۰ به ۳۸۱)
* فساد اخلاقی وزارت خارجه در سالهای پیش از انقلاب
از دیگر نکات جالبی که رضا سعیدمحمدی به آنها اشاره میکند، وضعیت فساد در وزارت خارجه، پیش و پس از انقلاب است. به گفته او، مسجد وزارت امور خارجه در واقع همانسالن بزرگی است که در زمان رژیم طاغوت، سالن رقص و محل برگزاری شبنشینیهای اعضای ارشد اینوزارتخانه بود.
سعیدمحمدی میگوید «وزارت خارجه پیش از انقلاب به لحاظ اخلاقی یکی از آلودهترین دستگاههای دولتی بود. در همینرابطه، خانمهایی در اینوزارتخانه مشغول بهکار بودند که سابقه خوبی نداشتند و ادامه فعالیت آنها به صلاح محیط اداری ایندستگاه نبود، بهخصوص که شاهدان زیادی علیه آنها شهادت داده بودند. بنابراین تمام اینخانمها شناسایی و از وزارت خارجه اخراج شدند. برخی از آنها را که به احکام خود اعتراض داشتند و جرمشان سنگین نبود، بازنشسته کردیم.» (صفحه ۳۵۷)
ادامه دارد...
کد خبر 6091977 صادق وفایی